Eğer herkes istediği gibi seni rahatsız edebiliyor, istediği gibi sana içini dökebiliyor, istediği gibi bir şeyler talep edebiliyor ve istediği gibi seni işgal edebiliyorsa, o zaman değerli olan önemli duygunu da kaybedersin. Çok kolay bulunabilen birisi, zamanla önemsiz hale gelir. Hiç kimsenin sıfır maliyetle sana yaklaşmasına izin verme. Bu dünyada, zamandan ve paradan daha önemli bir yetki var. Ve bu yetkiyi sadece sen kontrol edebilirsin; bu da başkalarının hayatına girme iznidir. Hayatımız boyunca birçok insanla karşılaşacağız, birçok telefon alacağız, birçok mesaja cevap vereceğiz, başkalarına birçok anlayış, yardım, destek, teselli sunacağız. Ama bir an gelecek ki, seni en çok yoran şeyin, başkaları tarafından çok kolay bulunabilmen olduğunu fark edeceksin. Birileri geliyor, biri sana bir şey söylüyor, sonra biri gidiyor; sen reddetmiyorsun ama saygı da görmüyorsun, şükran da almıyorsun; bu durumda, her an yaklaşılabilen bir kişi, aynı zamanda kolayca tüketilen bir kişi demektir. Çok kolay bulunabilen birisi, zamanla önemsiz hale gelir.

Yani, gerçek değer, sergilemek için çaba harcamak değil, aksine bilinçli bir şekilde örtme ve filtreleme olmalıdır. Herkese açık olmanıza gerek yok, sadece ısrarcı olanlara bir yer bırakmalısınız. Çünkü insan doğası böyledir; birisi sizin için çaba sarf etmeden sahip olabiliyorsanız, o zaman başkalarının sizi tutması için çaba sarf etmesine de gerek yoktur. Karşı tarafı bilinçli olarak yükseltiyor, eşiği bilinçli olarak düşürüyorsunuz; karşı taraf sizi kolayca alınabilir biri olarak görecektir. Verdiğiniz her şey, onların koyduğu bir şeyden daha az değerlidir. Kendinize bir eşik belirlemelisiniz ve bu eşik, güç mücadeleleriyle ilgili değil, insanlardan korunmakla ilgili değil, içsel bir egemenlik bilincinin uyanışıyla ilgilidir. Peki, bir insanın hayatındaki en önemli hak nedir? Başkalarını kontrol etmek mi? Yakınında kimin olacağına karar vermek. Kendinize bir eşik koymalısınız, surları olan bir kalenin. Surlar, tüm ziyaretçileri reddetmek değil, ziyaretçilerinizin köprüyü indirmeye değer olup olmadığından emin olmaktır. Sursuz bir kale, keyfi bir şekilde çiğnenir ve sürekli savunmasız olan biri, tam olarak kalelerini bu kadar kolay bırakır. Kendi sorununuzu fark etmelisiniz; iyi huylu olduğunuz değil, eşik koymaktan korktuğunuz; ihtiyaç duyulan biri değil, çok kolay bulunulabilen biri olduğunuz. Tüm haykırışların yanıt bulması gerekmiyor; kendini korumak, bu dünyayı sevmek için bir ön koşuldur ve kendini sevmek için de bir ön koşuldur. Gerçekten sizi seven biri, sınırlarınızdan asla korkmaz.